Toczenie konwencjonalne - Riveting Performance - Producent nitów elewacyjnych

Czym jest toczenie konwencjonalne?

Obróbka skrawaniem – rodzaj obróbki ubytkowej polegający na usuwaniu poszczególnych warstw naddatku obróbkowego i zamienianie go na wióry. Obróbka skrawaniem dzieli się na obróbkę wiórową oraz obróbkę ścierną. Obróbkę wiórową wykonuje się narzędziami o ustalonej geometrii i liczbie ostrzy. Powstające wióry mają określony kształt, zależny w mniejszym lub znacznym stopniu od innych czynników takich jak materiał obrabiany, posuw, prędkość skrawania, temperatura skrawania itp. Natomiast obróbkę ścierną charakteryzują bardzo drobne ostrza o nieokreślonej liczbie oraz geometrii, przy czym produktem są wióry w postaci małych drobin również o nieustalonej geometrii. W zależności dokładności obróbki rozróżniamy:

Obróbkę zgrubną,
Obróbkę średnio dokładną,
Obróbkę dokładną,
Obróbkę bardzo dokładną (wykańczającą).

W zależności od metody kształtowania powierzchni obrobionej rozróżnia się:

Obróbkę punktową,
Obróbkę kształtową,
Obróbkę obwiedniową.

W zależności od liczby przejść rozróżnia się:

Obróbkę jednoprzejściową,
Obróbkę wieloprzejściową.

W zależności od stopnia zmechanizowania procesu obróbki rozróżnia się:

Obróbkę ręczną,
Obróbkę ręczną zmechanizowaną,
Obróbkę maszynową na obrabiarkach konwencjonalnych,
Obróbkę maszynową na obrabiarkach sterowanych

Toczenie, jest to rodzaj obróbki wiórowej stosowany najczęściej do obrabiania powierzchni zewnętrznych lub wewnętrznych przedmiotów w postaci brył obrotowych lub brył/zarysów osiowo-symetrycznych. Istnieje możliwość uzyskiwania metodą toczenia również innych kształtów niż obrotowe. Toczenie polega na oddzielaniu nożem tokarskim warstwy materiału z przedmiotu, w celu uzyskania pożądanego kształtu i wymiarów. Tokarka jest obrabiarką przeznaczoną do obróbki powierzchni zewnętrznych (toczenie) i wewnętrznych (wytaczanie).

Precyzyjna obróbka metali, w trakcie której dochodzi do połączenia działania ruchu obrotowego i liniowego. Przedmiot obrabiany zostaje poddany ruchowi obrotowemu, a ruch liniowy dotyczy narzędzia obrabiającego, czyli noża tokarskiego. W ten sposób możliwe jest toczenie metalu:

wzdłużne – kierunek noża jest wytyczony równolegle do osi przedmiotu,
poprzeczne – kierunek noża jest wytyczony prostopadle do osi przedmiotu,
zewnętrzne – tzw. obtaczanie,
wewnętrzne – tzw. wytaczanie,
kopiowe – oparte na dowolnym wzorze posuwowym noża,
obwiedniowe.

Toczenie realizowane na tokarkach jest najbardziej popularną metodą obróbki skrawaniem. Najpopularniejsza maszyna, która obrabia metale, to urządzenie, czyli m.in. frezarki, tokarki czy elektrodrążarki. Obróbka na tokarce to przetwórstwo metali, podczas którego szczególną zaletą jest jakość powierzchni obrabianej. Zamknięte konstrukcje urządzeń oraz brak przekładni zębatych przekładają się na lepszy efekt pracy.